Praca kierowcy w porze nocnej – 10 godzin

Praca w zawodzie kierowcy nie należy do najłatwiejszych. Po pierwsze, bierze się na siebie odpowiedzialność za przewożony towar bądź pasażerów. Po drugie, praca ta wymaga ciągłego skoncentrowania, by nie stwarzać zagrożenia dla życia własnego oraz innych uczestników ruchu. Po trzecie, zdecydowanie bardziej niż w przypadku innych zawodów należy przywiązywać uwagę do przestrzegania wszelkich norm- głównie tych związanych z czasem pracy.

Zawód kierowcy to często praca nie tylko w dzień, ale także i w nocy. Jest to tym trudniejsze, iż w nocy znacznie bardziej i szybciej męczy się nasz wzrok i organizm, jesteśmy senni i rozdrażnieni, gorzej jest nam się skupić a dodatkowo występuje o wiele gorsza widoczność oraz oślepiają nas światła pojazdów jadących z naprzeciwka, co także wpływa niekorzystnie na nasz wzrok. Nic więc dziwnego, że ustawodawca zwrócił uwagę na czas pracy kierowców w porze nocnej, wyznaczając odrębne- poza standardowym kodeksem pracy- przepisy w tym zakresie. Co więcej, w 2018 roku były one nowelizowane, przez co stały się jeszcze bardziej rygorystyczne. Przyjrzyjmy się im bliżej, bowiem regulacje te, pomimo iż obowiązują już jakiś czas, ciągle stwarzają problemy interpretacyjne w obszarze rozliczania czasu pracy kierowcy w porze nocnej.

Pora nocna w świetle prawa

Pojęcie pory nocnej definiują dwie ustawy, przy czym w obu definicja ta znacznie się od siebie różni. Koniecznym jest więc przede wszystkim ustalenie, które przepisy należy brać pod uwagę rozliczając czas pracy kierowcy.

Otóż Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 mówi, że pora nocna to wybranych 8 godzin pomiędzy godziną 21:00 a 7:00. Definicja ta powstała głównie z myślą o naliczaniu dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nocnych.

Natomiast według Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. 2004 Nr 92 poz. 879) z późniejszymi zmianami, pora nocna to 4 godziny pomiędzy 00:00 a 7:00, wybrane przez pracodawcę i określone w regulaminie bądź obwieszczeniu. Jest to tzw. pora nocna kierowców, służąca do wyliczenia limitu 10 godzin, jeśli pracownik wykonywał pracę we wskazanych godzinach.

Ten właśnie przepis ma zdecydowanie większe znaczenie w przypadku przewoźników i konieczne jest jego należyte przestrzeganie, bowiem za uchybienia w tym obszarze grożą naprawdę wysokie kary. Należy przy tym pamiętać, że choćby praca w porze nocnej wykonywana była przez kierowcę jedynie przez minutę, to już należy się stosować do czasu pracy nieprzekraczającego 10 godzin w danej dobie. Należy zaznaczyć także, że przepisy kodeksu pracy nadal obowiązują tu do naliczania wynagrodzenia.

Praca kierowcy- co do niej zaliczamy

Równie istotne jest to, jakie czynności należy zaliczać do czasu pracy kierowcy. Nie jest to bowiem tylko czas jazdy i kierowania pojazdem, ale i inne czynności, wyraźnie określone w ustawie, takie jak załadunek i rozładunek oraz nadzór nad nimi; pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym oraz nadzór nad nimi; wszystkie czynności spedycyjne; obsługa codzienna pojazdów i przyczep; inne prace podejmowane w ramach zadania służbowego bądź zabezpieczenia osób, pojazdów lub rzeczy; wszelkie formalności administracyjne; utrzymanie czystości pojazdu; stan gotowości poza harmonogramem, gdy kierowca pozostaje na stanowisku pracy; przerwa 15-minutowa, przysługująca wówczas, gdy dobowy wymiar pracy wynosi co najmniej 6 godzin.

Do czasu pracy nie zalicza się natomiast czasu dyżuru, podczas którego kierowca nie wykonywał żadnej pracy; czasu nieuzasadnionych postojów w trakcie prowadzenia pojazdu; przerwy wynikającej z przerywanego systemu pracy oraz dobowego nieprzerwanego odpoczynku.

Praca kierowcy w porze nocnej po zmianach – na co należy zwracać szczególną uwagę

Przede wszystkim należy stosować się do zasady, że kierowca wykonujący pracę w porze nocnej, bez względu na to, jak długi okres pracy będzie przypadał na tą porę, nie może przekroczyć 10 godzin czasu pracy w ciągu 24 godzin od momentu rozpoczęcia pracy. Istotne jest przy tym bardzo skrupulatne oddzielanie tego, co należy zaliczać do czasu pracy, a co nie. Ponadto trzeba mieć na uwadze również to, że odebrany odpoczynek dzienny wcale nie odnawia limitu, jak również bez znaczenia jest fakt, czy w porze nocnej kierowca rozpoczyna, czy też kończy swoją pracę w danym dniu.

Z perspektywy czasu wiadomo już, że wprowadzone nowe przepisy są uciążliwe zwłaszcza dla kierowców wykonujących pracę mieszaną, a więc tych, których praca częściowo opiera się na prowadzeniu pojazdu a częściowo na wykonywaniu innych czynności zaliczanych do czasu pracy. Istotne jest również to, że przepisy dotyczą wszystkich kierowców, bez względu na rodzaj zatrudnienia. Zmianie uległy także możliwości kontroli, bowiem dotychczas odbywała się ona w tym zakresie podczas kontroli PIP w firmie, natomiast teraz możliwe jest to także podczas kontroli drogowej.

Prawidłowe zrozumienie znowelizowanych przepisów jest konieczne do właściwego planowania oraz rozliczania czasu pracy kierowców. Jeśli zatem mamy z tym problem, warto skorzystać z usług specjalizujących się w tym firm, dzięki czemu unikniemy ewentualnych kłopotów i kar.